معرفی استان گلستان

کُردکوی شهری در غرب استان گلستان و در شمال ایران است. این شهر مرکز شهرستان کردکوی است و در ۲۹ کیلومتری گرگان واقع است. جمعیت شهر کردکوی در سرشماری سال ۱۳۹۰ خورشیدی برابر با ۳۸٬۲۴۶ نفر بوده‌است. رزبان مردم این شهرستان زبان طبری می‌باشد. مردم کردکوی به گویش کردکویی زبان مازندرانی صحبت می‌کنند.

تاریخچه شهر کردکوی

مردم شهر و روستای کردکوی از قوم تبری هستند و به زبان طبری صحبت می کنند. گویش مردم کردکوی و بندرگز یکی از گویش های دوازده گانه زبان طبری است که در قسمت شرقی این منطقه زبانی قرار دارد. کرد «کرد» در زبان طبری به معنای چوپان است. که در گویش مردم شرق استان مازندران و غرب استان گلستان کرد به صورت کرد تلفظ می شود را نباید با مردم کرد ساکن نواحی غربی ایران اشتباه گرفت. صادق کیا در کتاب لغت نامه طبری با اشاره به معنی کرد می نویسد: اکنون فقط چوپان را کرد می گویند. محققین کردها، گالش و مختاباد را گروهی از اتباع تبار طبری می دانند که چوپان بودند و در تابستان مجبور به ترک دشت می شدند. gâleš امروزه در شمال به معنای شخصی است که از گله احشام نگهداری می کند و با چوپانی که به او «کرد» یا «شوپان» می گویند متفاوت است. مردم طبری به مناطقی که کردها در آن زندگی می کردند می گفتند: کردمله (محله کردها)، کردخیل، کردکتی و ... کردکوی تا 19 تیر 1319 به نام کردمهله (کردمله) معروف بود که نام کردمهله به کردکوی تغییر یافت. اما نام کاردامله همچنان در این منطقه رایج است. کردکوی در نزدیکی تمیشاه باستانی قرار دارد که در افسانه های شاهنامه بنای آن را به فریدون پسر آبتین نسبت داده اند.

از شهر های زیر تا شهر گرگان اینقدر فاصله (کیلومتر) است:

• اردبیل: ۷۶۴
• اصفهان: ۸۳۶
• اهواز: ۱۲۷۱
• ایلام: ۱۱۰۷
• بندرعباس: ۱۷۳۱
• تبریز: ۹۹۶
• تهران: ۳۹۷
• چابهار: ۲۲۱۶
• رشت: ۴۹۸
• زنجان: ۷۱۶
• ساری: ۱۳۰
• سمنان: ۳۷۷
• سنندج: ۸۹۸
• کرمانشاه: ۹۲۳
• مشهد: ۵۶۹
• همدان: ۷۳۴

هتل شهاب گرگان معروف به هتل شهاب ناهارخوران یکی از زیباترین و با کیفیت ترین هتل های گرگان است. این هتل در سال 1393 در یکی از بهترین مناطق شهر گرگان ساخته شده است و همین امر باعث شده رزرو این هتل بیش از سایر هتل های شهر گرگان باشد. در نزدیکی این هتل جنگل های زیبای گرگان قرار دارد که فضایی بسیار سرسبز و دلنشین را برای طبیعت گردان ایجاد کرده است. اگر از جمله افرادی هستید که به زودی قصد سفر به مناطق شمالی کشور و شهر گرگان را دارید، می توانید هتل شهاب ناهارخوران گرگان را در اولویت خود قرار دهید. همچنین با مراجعه به سایت سفربازی می توانید انواع اتاق های این هتل را مشاهده و مقایسه کنید و برای سفر خود برنامه ریزی کنید.

در محدوده جغرافیایی 54 درجه تا 56 درجه طول شرقی و 36.30 تا 38.15 عرض شمالی و بین استان های مازندران، سمنان و خراسان شمالی قرار دارد. گلستان نیز با ترکمنستان همجوار است و 348 کیلومتر مرز زمینی و 90 کیلومتر مرز آبی با این کشور دارد. این استان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی از آب و هوای متنوعی برخوردار است.

بخشی از رشته کوه البرز شرقی از غرب به شرق استان امتداد دارد که به سمت شمال شرقی روند زیادی دارد و ارتفاع کوه های آن به تدریج کاهش می یابد. ارتفاعات شاهوار از سطح دریا 3320 متر است که بلندترین قله استان است که در جنوب غربی استان قرار دارد. در پایه این ارتفاعات به ویژه در نواحی جنوبی و شرقی استان، کوهپایه‌هایی از رسوبات ریزدانه و درشت وجود دارد که دارای سطوح آب زیرزمینی زیادی است و به صورت چاه و قنات مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

بخش بزرگی از استان گلستان هموار است. دو نوع آب و هوا در دشت ها دیده می شود. بیش از 2/3 این دشت دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک است که با نزدیک شدن به شمال و مرز ترکمنستان این آب و هوا تشدید می شود. 1.3 دیگر که مانند یک کمربند سبز بین قسمت کوهستانی در جنوب و قسمت خشک و نیمه خشک در شمال است، آب و هوای معتدل دارد و از نظر کشاورزی بسیار پربار است. بیشتر شهرها و روستاهای استان نیز در این پهنه سرسبز قرار دارند.

دو توده هوا نقش مهمی در تعیین اقلیم استان دارند. توده شمالی از سیبری وارد حومه شهر می شود و در کوه های جنوبی با بارش برف و در پاییز و زمستان با بارش باران در کوهپایه ها و معتدل متوسط ​​همراه است. توده دیگر، توده غربی، از اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه سرچشمه می گیرد و در زمستان باران می آورد و در تابستان رطوبت و ابری هوا را در حومه شهر افزایش می دهد.

بنابراین بیشترین بارندگی در ماه های زمستان و کمترین آن در ماه های تابستان مشاهده می شود. اما نیمه شمالی استان، قسمت نیمه خشک و خشک، از کمترین بارندگی بهره می برد و به دلیل تبخیر زیاد آب، اراضی شور و کم بهره وری فراوانی دارد.

جنگل و منابع طبیعی

تقریبا 18 درصد از سطح این استان را جنگل ها پوشانده است، اما چرای بی رویه دام، گسترش زمین های کشاورزی، برداشت بی رویه از جنگل ها، آتش سوزی ها و سیلاب هایی که در سال های اخیر در استان رخ داده، خسارت زیادی به جنگل های استان وارد کرده است. استان بلوط، توت، راش، توسکا، توسکا و گلپر از گونه های درختی جنگل های استان هستند که از ارتفاع 300 متر تا 2500 متر رشد می کنند.

درختان سرو کوهی پراکنده را می توان در ارتفاع بیش از 2500 متری مشاهده کرد. گونه‌های کاج و درختان میوه مانند گردو و زیتون نیز در بخش‌های بازسازی‌شده توده‌های جنگلی کاشته شده‌اند. نزدیک به 50 درصد از سطح استان را مراتع پوشانده است که مورد استفاده دامداران عشایری، دامداران روستا و دامداران کوهستانی است. بیش از 73 درصد مراتع استان از نوع ضعیف، نزدیک به 15 درصد متوسط ​​و کمتر از 12 درصد از نوع مرغوب هستند.

سالانه بیش از 2.5 میلیون راس دام در مراتع این استان چرا می کنند. چرای بی رویه خسارات زیادی به مراتع استان وارد کرده و میزان مراتع فقیر را افزایش داده است. این در حالی است که مراتع این استان دارای گونه های گیاهی ارزشمندی است.

پیشینه تاریخی این سرزمین به 7 هزار سال پیش در دوران پارینه سنگی در غار کیارم واقع در روستای فرنگ بخش گالیکش برمی گردد. تحقیقات جدید نشان می دهد که منطقه گرگان 6000 سال پیش محل زندگی تمدن پرداریان بوده است. قدیمی ترین آثار دوران نوسنگی ایران در غار کمربند و غار هوتو در نزدیکی بهشهر یافت شد.

این آثار حکایت از آشنایی مردم آن زمان با سرامیک، هنر بافندگی، اهلی کردن حیواناتی مانند بز کوهی و ساخت ابزار سنگی صیقلی دارد. حفاری در تورنگ تپه در نزدیکی گرگان نیز نشان می دهد که این منطقه دارای روستاهای پرجمعیت، سفال های عظیم و شبکه آبیاری کشاورزی بوده و قدمت آن حداقل به اندازه شهر سوخته سیستان است. نام این سرزمین در کتیبه های هخامنشی از جمله کتیبه داریوش در بیستون به صورت وارگانه و در کتیبه های پهلوی به شکل گورکان ذکر شده است. واژه وارگ در زبان طبری به معنای گرگ است.

مورخان یونانی از آن با نام هیرکانی یاد می کنند. پدر داریوش هخامنشی زمانی فرمانروای این منطقه بوده است. سواران گرگانی همواره مورد توجه هخامنشیان بودند و داریوش تعدادی از گرگانی های شجاع را در سپاه جاویدان گنجاند. گرگان فعلی تا سال 1316 «استرآباد» یا «استرآباد» نامیده می شد. واژه «استرآباد» از دو کلمه «استر» و «آباد» تشکیل شده است. استر یا ستاره در زبان طبری به معنای ستاره است.

در حالی که همین کلمه در زبان فارسی به معنای قاطر است گفته می شود که شهر باستانی استرآباد توسط هشایار شاه به یاد همسر یهودی خود نامگذاری شده است که او را استر (ستاره) نامیده و در زمان ساخته شده است. اردوان دوم پارت (128-124 قبل از میلاد) هیرکانی و کارمانیا (کرمان) تحت فرمانروایی خاندان گودرز بودند و جانشینان گودرز تا قرن دوم پس از میلاد به طور مستقل بر آن حکومت کردند.

این سرزمین خوش آب و هوا یکی از خلوتگاه های بهاری و تابستانی شاهان اشکانی بوده است. در این دوره ساخت دیوار بزرگ معروف به سد اسکندر (این دیوار در برخی منابع اخیر «دیوار گرگان» نامیده می‌شود) برای جلوگیری از حمله هون‌ها به ایران آغاز شد. کار ساخت این دیوار که طول آن را 155 تا 170 و گاه 300 کیلومتر نوشته اند نیز مربوط به دوره ساسانی است و گفته می شود انوشیروان دستور بازسازی آن را داده است.

در زمان ساسانیان ساختمان‌های مستحکمی در مرز و سایر نقاط منطقه برای مقاومت در برابر مهاجمان ساخته شد. پس از ظهور اسلام، این منطقه در سال 35 قمری به خراج اعراب مسلمان تبدیل شد. در زمان سلیمان بن عبدالملک، یزید بن مهلب در سال ۹۸ قمری بر استان گرگان فتح کرد و سپس شهر جرجان مقر استان جرجان شد. ابن خلدون تعداد کشته شدگان این جنگ را 40000 مرد گرگانی، اما گردیزی تلفات گرگان را 12000 کشته و 6000 برده می داند. محمد بن جریر طبری ضمن تایید مرگ 40000 نفر از مردم گرگان می افزاید که پس از فتح گرگان شخصی به نام جهم بن زهار توسط یزید فرماندار آن شهر شد پس از فتح گرگان توسط فرحان.

اعراب بزرگ (سردار طبرستان) با یزید بن مهلب جنگید و موفق شد لشکر عرب را شکست دهد و گرگان را از اعراب بگیرد. پس از این شکست خفت بار، عمر بن عبدالعزیز، خلیفه اموی، به یزید بن مهلب دستور داد که به بغداد بازگردد. این شهر در قرن سوم و چهارم هجری بسیار رونق یافت و تحت حکومت سامانیان قرار گرفت. در دوران حکومت مستقل ایران. پس از آن گاه در دست آل بویه و گاه در دست سامانیان بود تا اینکه آل زیار به آن دست یافت و در صدد آبادانی برآمد. (توجه داشته باشید که شهر یورجان در حمله مغول ویران شد و شهر فعلی گرگان زمانی استرآباد نام داشت)

خاندان آل زیار مشهورترین فرمانروای این منطقه بودند که از اوایل قرن چهارم (سال 316 قمری) تا اواسط قرن پنجم (سال 435 یا 441 قمری) در منطقه گرگان، طبرستان و گیلان حکومت کردند. و گاه بر ری، اصفهان، همدان و دینور نیز حکومت می کردند. مرداویوس، مؤسس این سلسله، ریشه خود را به پادشاهان گذشته ایران می‌رساند و می‌خواست بغداد را تصرف کند و پادشاهی ایران را دوباره برپا کند. اما نه تنها او، بلکه حاکمان پس از او نیز نتوانستند به چنین آرزوهای بزرگی دست یابند و سلجوقیان به حکومت خود پایان دادند. قابوس بن وشمگیر مشهورترین حاکم آل زیار بود که آوازه علم و دوستی او باعث شد بزرگانی چون ابوریحان بیرونی و ابن سینا به گرگان بروند.

بیرونی برخی از تحقیقات خود را در اطراف شهر گرگان انجام داد و اولین کتاب مهم خود، آثار الباقیه در قرآن الخالیه را با نام قابوس نوشت. از خود قابوس کتابی به نام قابوس نامه از خود به جای گذاشته که از آثار مهم ادبی و اخلاقی ایران به شمار می رود. بنای برج قابوس در شهرستان گنبدکاووس که بزرگترین بنای خشتی محسوب می شود نیز به فرمان وی ساخته شد.

استان گلستان یکی از استان های شمالی ایران است. این استان جزء استان مازندران است که در سال 1376 به استانی مستقل به نام گلستان تبدیل شد و گرگان به عنوان مرکز آن انتخاب شد. گرگان بزرگترین و پرجمعیت ترین شهر است. مذهب بخشی از مردم این استان است و برخی شیعه، برخی شیعه و برخی مسلمان هستند.

گلستان نام جدیدی برای سرزمینی تاریخی است که در طول تاریخ تا قرن هفتم هجری قمری استان گرگان و سپس تا اوایل قرن دهم استرآباد نامیده می شد. این استان تا سال 1376 جزء استان مازندران بود اما در سال جاری به استانی مستقل به نام استان گلستان تبدیل شد و شهر گرگان به عنوان مرکز آن انتخاب شد. اکثر شهرک های فعلی دهستان گلستان قدمت چندانی ندارند و بر اثر رشد روستاها به وجود آمده اند و به عبارتی شهر روستایی محسوب می شوند. اما شهرهای گرگان و گنبدکاووس ریشه تاریخی دارند. روستاهای دهستان گلستان متمرکز و نزدیک به هم هستند. این روستاها در کنار جاده ها و رودخانه ها به صورت طولی و در قسمت هایی از کوهستانی دوحه قرار دارند.