معرفی استان گلستان

در محدوده جغرافیایی 54 درجه تا 56 درجه طول شرقی و 36.30 تا 38.15 عرض شمالی و بین استان های مازندران، سمنان و خراسان شمالی قرار دارد. گلستان نیز با ترکمنستان همجوار است و 348 کیلومتر مرز زمینی و 90 کیلومتر مرز آبی با این کشور دارد. این استان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی از آب و هوای متنوعی برخوردار است.

بخشی از رشته کوه البرز شرقی از غرب به شرق استان امتداد دارد که به سمت شمال شرقی روند زیادی دارد و ارتفاع کوه های آن به تدریج کاهش می یابد. ارتفاعات شاهوار از سطح دریا 3320 متر است که بلندترین قله استان است که در جنوب غربی استان قرار دارد. در پایه این ارتفاعات به ویژه در نواحی جنوبی و شرقی استان، کوهپایه‌هایی از رسوبات ریزدانه و درشت وجود دارد که دارای سطوح آب زیرزمینی زیادی است و به صورت چاه و قنات مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

بخش بزرگی از استان گلستان هموار است. دو نوع آب و هوا در دشت ها دیده می شود. بیش از 2/3 این دشت دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک است که با نزدیک شدن به شمال و مرز ترکمنستان این آب و هوا تشدید می شود. 1.3 دیگر که مانند یک کمربند سبز بین قسمت کوهستانی در جنوب و قسمت خشک و نیمه خشک در شمال است، آب و هوای معتدل دارد و از نظر کشاورزی بسیار پربار است. بیشتر شهرها و روستاهای استان نیز در این پهنه سرسبز قرار دارند.

دو توده هوا نقش مهمی در تعیین اقلیم استان دارند. توده شمالی از سیبری وارد حومه شهر می شود و در کوه های جنوبی با بارش برف و در پاییز و زمستان با بارش باران در کوهپایه ها و معتدل متوسط ​​همراه است. توده دیگر، توده غربی، از اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه سرچشمه می گیرد و در زمستان باران می آورد و در تابستان رطوبت و ابری هوا را در حومه شهر افزایش می دهد.

بنابراین بیشترین بارندگی در ماه های زمستان و کمترین آن در ماه های تابستان مشاهده می شود. اما نیمه شمالی استان، قسمت نیمه خشک و خشک، از کمترین بارندگی بهره می برد و به دلیل تبخیر زیاد آب، اراضی شور و کم بهره وری فراوانی دارد.

جنگل و منابع طبیعی

تقریبا 18 درصد از سطح این استان را جنگل ها پوشانده است، اما چرای بی رویه دام، گسترش زمین های کشاورزی، برداشت بی رویه از جنگل ها، آتش سوزی ها و سیلاب هایی که در سال های اخیر در استان رخ داده، خسارت زیادی به جنگل های استان وارد کرده است. استان بلوط، توت، راش، توسکا، توسکا و گلپر از گونه های درختی جنگل های استان هستند که از ارتفاع 300 متر تا 2500 متر رشد می کنند.

درختان سرو کوهی پراکنده را می توان در ارتفاع بیش از 2500 متری مشاهده کرد. گونه‌های کاج و درختان میوه مانند گردو و زیتون نیز در بخش‌های بازسازی‌شده توده‌های جنگلی کاشته شده‌اند. نزدیک به 50 درصد از سطح استان را مراتع پوشانده است که مورد استفاده دامداران عشایری، دامداران روستا و دامداران کوهستانی است. بیش از 73 درصد مراتع استان از نوع ضعیف، نزدیک به 15 درصد متوسط ​​و کمتر از 12 درصد از نوع مرغوب هستند.

سالانه بیش از 2.5 میلیون راس دام در مراتع این استان چرا می کنند. چرای بی رویه خسارات زیادی به مراتع استان وارد کرده و میزان مراتع فقیر را افزایش داده است. این در حالی است که مراتع این استان دارای گونه های گیاهی ارزشمندی است.